"..."

Eshte dashuria. Duhet te fshihem ose t’ia mbath diku.
Lartohen muret e burgut te saj, si ne nje enderr te lige. 
Maska e bukur ka ndryshuar,edhe pse gjithmone e njejta mbetet. 
E per cfare me duhen hajmalite, ushtrimet letrare, dija e mjegullt, 
fjalet qe tha Veriu i rrepte kur u kendoi detrave dhe armeve te tij, 
miqesia e embel, galerite e bibliotekave, gjerat e perbashketa, zakonet, 
dashuria e hareshme e sime mëje, hija ushtarake
e te vdekurve te mi, nata e pakohe, shija 
e endrres?

Te jesh a te mos jesh me ty eshte masa e kohes time. 
Tashme shtamba thyhet mbi burim, dhe njeriu ngrihet ne kembe nga kenga
e zogjve,
tashme u mjegulluan ata qe veshtrojne nga dritaret, 
por muzgu nuk e solli paqen.

Dhe, e di, eshte dashuria:
ankthi dhe clirimi kur degjoj zerin tend,
pritja dhe kujtimi, tmerri i te jetuarit per cdo cast
Eshte dashuria me mitin e saj, me magjite e saj te vogla 
te padobishme.

Eshte nje qoshe rruge ku nuk guxoj te shkel. 
Tashme po me rrethojne ushtrite, hordhite.
(Kjo dhome eshte e trilluar, ajo nuk e ka pare)
Emri i nje gruaje me tradheton.
Ne te gjithe trupin nje grua me dhemb