19.2.16

  • Kush do të lëvizë botën të lëvizë më parë veteveten.
  • Unë di një gjë, që s'di asgjë.
  • Se jam një njeri shumë i nder
  • Këshilla ime për ty është të martohesh; nëse do të gjesh një grua të mirë, do të jesh i lumtur; nëse nuk do ta gjesh do të bëhesh një filozof.
  • Jo sepse është e vështirë, nuk guxojmë, por sepse nuk guxojmë, është e vështirë.
  • Unë nuk mund ta mësoj askënd për asgjë ; Unë vetëm mund t'i bëj të mendojnë

***
Të gjithë e dinë se Sokrati nuk ka shkruar asgjë. Ne sot e dijme se ka ekzistuar 'njefar Sokrati' per te vetem nje arsye - Sepse nxenes i tij ishte Platonin, kurse Platoni i madh e bëri Sokratin – Sokrat. Platoni e shpalosi gjenialitetin e Sokratit, por e ngriti edhe veten duke e ngritur Mësuesin e tij.

***
Kur Sokrati u denua me vdekje, e shoqja Ksanthipi, gjatë vizites filloi te qante. 
Per ta ngushelluar ai i tha: "Mos qaj Ksanthipi. Ata qe me denuan, jane vete te denuar me vdekje nga natyra.
Po te denuan padrejtesisht dhe kjo me bene te vuaj i drejtohet e shoqja .
Filozofi iu pergjegj :
*A do te ishe me e lumtur po te me kishin denuar per ndonje faj?

-Kush ishte Sokrati?

Sokrati (469-399) është padyshim një nga figurat më interesante dhe më atraktive në tërë
historinë e filozofisë së lashtë greke.

Lindi në Athinë nga e cila, me përjashtim të
kohës që e kaloi në ushtri, asnjëherë nuk u
largua.
 Rrjedh nga një familje e rëndomtë qytetare, nëna e Sokratit ishte mami, kurse i ati gurskalitës. Sokrati thoshte se ai ushtronte të njejtin profesion, sikurse nëna e tij,maieutikën, artin e të lindurit.
 Ai lindte shpirtërat. Ai nuk mësonte duke u imponuar së jashtmi, por bënte të zgjohej tek tjetri ndjenja e së vërtetës, që ishte te njeriu e fjetur dhe tepër e kënaqur me pak.
Kjo përpjekje e Sokratit mbështetet mbi një ndjenjë thelbësore, besimi tek njeriu. Tjetri është një ndjenjë njerzore, pra bart me vete ndjenjën e së vërtetës. 


Duhej vetëm që ta lindte atë. Shumë athinas e ngatërrojnë Sokratin me sofistët. Në fakt Sokrati është një nga kritikuesit më të mprehtë të Sofistëve. identifikimi i Sokratit me sofistët, pjesërisht ka ardhur nga fakti se Sokrati ka përdorur analizën e pamëshirshme për çdo subject, teknikë kjo e përdorur gjithashtu edhe nga sofistët. Por midis Sokratit dhe sofistëve ka një dallim kryesorë.
Sofistët treguan se, argumente, njëlloj të bazuar, mund të jepen për secilën anë të një çështjeje. Ata ishin skeptik dhe dyshonin nëse mundë të ketë ndonjë dije të sigurtë ose të besueshme. Për më tepër, ata konkludonin se, përderisa të gjitha dijet janë relative, atëherë edhe idetë dhe idealet morale janë gjithashtu relative. Sokrati, nga ana tjetër, kishte një motiv të ndryshëm për argumentimet e tij të qëndrueshëm. Ai besonte në arritjen e së vërtetës dhe e konsideronte gjetjen e bazave të një dijeje të qëndrueshme dhe të sigurtë si misioni i tij.

Ai, gjithashtu, përpiqej të zbatonte bazat për një jetë të mirë. Duke zbatuar misionin e tij, Sokrati formuloi një metodë për arritjen e të vërtetës, duke e lidhur dijen me veprimtarinë në
një mënyrë të tillë me njëra-tjetrën sa për të argumentosh njohjen e së mirës, është të veprosh mirë sepse “dija është virtyt”. Ndryshe nga sofistët, Sokrati u muar me argumentimet në “dialektikë”, jo për të shkatrruar të v-rtetën sa për të zhvilluar aftësitë progmatiste midis juristëve dhe politikanëve, por për të arritur konceptet krijuese të së vërtetës dhe së mirës.

Sokrati ishte një autodidakt, u aftësua dhe u ngrit në nivelin e një filozofi të famshëm falë punës
së tij vetanake.

Sokrati nuk shkroi asnjë vepër sepse siç thoshte ai,
librat janë të vdekur dhe nuk mundë t’iu përgjigjen
pyetjeve. Për të mjeti kryesorë i komunikimit ishin
bisedat e gjalla, dialogu me gjithkënd dhe kudo, në
rrugë, në shesh, në gosti etj. Shumica e atyre, që
ne dimë për të, ka qenë ruajtur nga tre
bashkëkohësit e tij të shquar, Aristofani, Platoni dhe
Ksenotoni.


Nga këto burime del se Sokrati ka qenë një gjeni, i cili
përveç një arsyetimi të jashtëzakonshëm dhe
rigoroz, zotëronte edhe një ngrohtësi personale dhe
një ndjenjë humori. Ai ka pasur një trup të
fortë dhe zotëronte një fuqi të madhe fizike.
Në komedinë e tij “Retë”, Aristofani e
përshkruan Sokratin si një shpezë shtëpiake,
që të bën për të qeshur me zakonin e tij
të rrotullimit të syve, duke u referuar me
çapkënllëk “nxënësve” të
tij dhe “dyqanit të mendimit”. 
Ndërsa nga Ksenofani na vjen portreti i një ushtari besnik, i
cili kishte një passion për diskutime rreth bazave të
moralit dhe,i cili në mënyrë të paevitueshme
tërhiqte të rinjtë të kërkonin
këshillën e tij.
Platoni e konfirmoi portretin e Ksenofanit dhe shtoi se Sokrati ishte
një njeri me një ndjenjë të lartë detyre dhe
me një pastërti morale absolute. Megjithatë Sokrati u
rrit në një periudhë të artë, në vitet e
tij të fundit atij iu desh të shihte mundjen e Athinës
në luftë dhe të mbyllte jetën e tij në burg
në vitin 399 p.e.s, në moshën shtatëdhjetë e
një vjeç. Atje atij i dhanë një helm në
zbatim të vendimit me vdekje të gjykatës që e
gjykoi.

9.2.16

– Fragmen -”Nga: Liri nga e njohura “ 

Fjala është falsifikuar dhe molepsur aq shumë, saqë nuk kam ndonjë dëshirë të madhe ta përdor. Të gjithë flasin për dashurinë – çdo revistë e çdo gazetë, çdo misionar flet papushim për dashurinë. E dua vendin tim, e dua mbretin tim, e dua librin, e dua atë mal, e dua kënaqësinë, e dua gruan, e dua Zotin. Dashuria është një ide? Nëse po, mund të kultivohet, ushqehet, ledhatohet, urdhërohet me shkop, mund ta trajtojmë, ta duam. 
Kur thoni se e duam Zotin, çdo të thotë?
Do të thotë se doni një projeksion të imazhit tuaj, një projeksion të vetes suaj nën një farë mveshjeje respektueshmërie, varësisht prej asaj që e besoni si fisnike dhe të shenjtë. Dashuria mund të jetë zgjidhja e fundme e të gjitha vështirësive, problemeve dhe mundimeve të njeriut.
Pra, si do t’ia bëjmë për të zbuluar se ç’është dashuria?
Duke u mjaftuar me përkufizimin e saj? Kisha e ka përkufizuar në një mënyrë, shoqëria në një tjetër, e kësisoj ekziston një numër i madh devijimesh dhe interpretimesh të gabuara. Të adhuruarët e dikujt, të fjeturët bashkë, shkëmbimi i emocioneve, miqësia – vallë, kjo është ajo që ne mendojmë se është dashuri?

Dashuria mund të ndahet në të shenjtë dhe në profane, në njerëzore dhe në hyjnore, apo ekziston vetëm dashuria?
Dashuria i përket ndokujt, dhe jo shumë njerëzve?
Nëse them, “Të dua”, mos vallë kjo e përjashton dashurinë e tjetrit?
 Dashuria është personale, apo jopersonale?
Morale apo imorale? Është diçka intime, apo jo?
Nëse e doni njerëzimin, a mund ta doni edhe të veçantën. Dashuria është një ndjenjë?
Është një emocion?
Është kënaqësi?
Është dëshirë?
Të gjitha këto pyetje tregojnë – është apo s’është e vërtetë?
- që ne kemi ide mbi dashurinë, një ide mbi atë që duhet e s’duhet të jetë; një model ose një kod të krijuar brenda kulturës në të cilën jetojmë. Kështu, për të thelluar çështjen se ç’është dashuria, pikësëpari do të na duhet të çlirohemi nga ndryshku i shekujve, t’i lëmë mënjanë të gjitha idealet dhe ideologjitë, mbi çka duhet e çka s’duhet të jetë. Të ndarët e çfarëdo lloj gjëje, në atë që duhet të jetë e në atë që është, përbën mënyrën më gënjeshtare e të jetuarit. Pra, si do t’ia bëj për të zbuluar se ç’është ajo flakë që ne e quajmë dashuri - jo për t’ia shprehur ndokujt tjetër, po veç për të ditur se ç’është ajo në vetvete?
Si punë të parë, më duhet të largoj mënjanë ato që kisha, shoqëria, prindërit e mi dhe miqtë, ato që çdo person e çdo libër ka thënë mbi dashurinë, sepse dua ta zbuloj vetë se çfarë është
Qeveria thotë: “Shko e vrit për dashurinë ndaj vendit tënd”. “A është kjo, dashuri?
Religjioni thotë: “Harroje seksin për dashurinë ndaj Zotit”. A është kjo, dashuri?
Dashuria është dëshirë? Mos thoni jo.
Për pjesën tonë më të madhe, është – dëshirë e kënaqësi, kënaqësi që rrjedh nga shqisat, nga tërheqja seksuale e nga kënaqësia. Nuk jam kundër seksit, por përpiquni të shikoni se si ai është ngatërruar në të. Ajo që seksi ju jep çastërisht, është braktisje e plotë e vetes suaj. Mandej riktheheni në konfuzionin tuaj, e kështu, doni ta ripërsërisni e ripërsërisni atë gjendje në të cilën nuk ka shqetësime, probleme, nuk ka unë.
T’i përkasësh një tjetri, të jesh psikologjikisht i ushqyer nga një tjetër, të varesh nga një tjetër - në gjithë këtë duhet të jetë prorë ankthi, frika, xhelozia, faji, e përsa të jetë frika, nuk është dashuria. Një mendje e ndrydhur nga dhimbja nuk ka për ta ditur kurrë se ç’është dashuria; sentimentalizmi dhe emotiviteti nuk kanë të bëjnë absolutisht me dashurinë. E kështu, dashuria nuk ka të bëjë fare me kënaqësinë dhe dëshirën. Dashuria nuk është një prodhim i mendimit, që është e kaluara. Në mënyrë absolute, mendimi nuk mundet kurrsesi të kultivojë dashurinë. Dashuria nuk është e kufizuar apo e kurthëzuar nga xhelozia, meqë xhelozia i përket së shkuarës. Dashuria është gjithmonë prani aktive. Nuk është “Do të dua” ose “Kam dashur”.
Nëse njihni dashurinë, nuk do të ndiqni askënd - dashuria nuk bindet. Kur dashuroni, nuk ekziston as respekti, as arroganca. Nuk dini se ç’do të thotë realisht ta doni dike – ta doni pa urrejtje, pa xhelozi, pa zemërim, pa ndërhyrë në atë që tjetri bën apo mendon, pa dënuar, pa bërë krahasime – nuk dini çfarë do të thotë? Ku ka dashuri, ka krahasim? Kur dashuroni dikë me gjithë zemër, me të gjithë mendjen, me gjithë trupin, me të gjithë qenien tuaj, egziston krahasimi? Nëse e dorëzoni veten krejtësisht në këtë dashuri, atëherë nuk egziston tjetri. Ndoshta dashuria ka përgjegjësitë dhe detyrimet e veta, dhe i përdor ato? Kur bëni diçka përtej detyrimit, a ka dashuri? Në detyrimin nuk ka dashuri. Struktura e detyrimeve, në të cilat qenia njerëzore ka rënë në kurth, shkon duke e shkatërruar. Përsa kohë që jeni të detyruar të bëni diçka, thjesht sepse është detyra juaj, nuk e doni atë që bëni. Kur është dashuria, nuk është detyrimi apo përgjegjësia.
Nëse i jepni rëndësi, do të vëreni se e gjithë kjo ndodh brënda jush. Mund ta vëreni në mënyrë të plotë, krejtësisht, me një vështrim, pa humbur kohë me analiza. Brënda një çasti, mund të vëreni strukturën e tërë dhe natyrën e kësaj gjëje të vogël e të pavlerë, që quhet “unë”, lotët e mi, familja ime, kombi im, besimi im, religjioni im – të gjitha këto pisllëqe janë brenda jush. Kur ta kuptoni këtë me zemër, me mendje, kur ta kuptoni që nga thellësia e zemrës, atëherë do të keni çelësin që mund t’i japë fund dhimbjes.
Kur të pyesni se ç’është dashuria, do mund të jeni tepër të trembur për të parë përgjigjen. Ajo mund të ketë domethënien e një ndryshimi rrënjësor; do mund ta thërrmojë familjen; do mund të zbulonit se nuk e doni gruan tuaj, burrin tuaj ose fëmijët tuaj – apo jo? – do mund t’iu duhet të shkatërroni shtëpinë që keni ndërtuar, me gjasë s’do mund të ktheheshit më në tempull. Por, nëse ende doni ta zbuloni, do të shihni se frika nuk është dashuri, se varësia nuk është dashuri,se ndjenja e pronësisë dhe dëshira e mbizotërimit nuk janë dashuri, se përgjegjësia dhe detyrimi nuk janë dashuri, se vetëmëshirimi nuk është dashuri, se ankthi i të mos qenit i dashur prej tjetrit nuk është dashuri. Dashuria nuk është e kundërta e urrejtjes, më shumë nga ç’është përunjësia e kundërta e vanitetit.
E kështu, kemi arritur në pikën: a mundet mendja të takojë dashurinë, pa e patur nevojën e disiplinës, mendimit, mundimit, pa pasur asnjë libër, mjeshtër apo udhërrëfyes – ta takojë ashtu siç takohet një perëndim i bukur?
Një mendje që kërkon, nuk është mendje e pasionuar, dhe ta takosh dashurinë pa e kërkuar, është e vetmja mënyrë për ta gjetur- ta takojmë pa e ditur, e jo si rezultat i një përpjekjeje apo i një përvoje. Do zbuloni se kjo dashuri nuk i përket kohës, se kjo dashuri, qoftë personale ose jopersonale, i përket si njërit ashtu edhe shumicës.Krejt si një lule kundërmuese, së cilës ju mund t’i merrni erë, ose të mos e vini re fare. Ajo lule është aty për këdo, edhe për atë që nuk merr mundimin t’i marrë erë thellësisht e ta vështrojë me kënaqësi. Qoftë ai shumë afër kopshtit apo shumë larg, për lulen është e njëjta gjë; duke qenë e pasur me kundërmim, ajo ua shpërndan atë të gjithëve. Dashuria është diçka e re, e freskët, e gjallë. Ajo nuk ka dje e as sot. Gjendet përtej çdo lloj konfuzioni mendimesh. Vetëm mendja e pafajshme e di se ç’është dashuria, dhe mendja e pafajshme mund të të jetojë në botën që e pafajshme nuk është. Është e mundur ta zbulojmë këtë gjë të jashtëzakonshme, të cilën njeriu ka kërkuar përjetësisht, në vetëflijim, në adhurim, në marrëdhënie, në seks, në çfarëdolloj forme kënaqësie e dhimbjeje, vetëm kur mendimi arrin të kuptojë veten e të mbërrijë natyrisht në fund.
Mund t’i lexoni këto fjalë hipnotizuese dhe ngashnjyese, por të shkosh realisht përtej mendimit dhe kohës – pra të shkosh përtej dhimbjes - do të thotë se egziston një tjetër përmasë e quajtur dashuri. Por ju nuk dini të arrini në atë burim të jashtëzakonshëm – pra si do t’ia bëni? Nëse nuk dini çfarë të bëni, mos bëni asgjë – apo jo? Absolutisht asgjë. Atëherë. Në intimitetin tuaj, ju do të gjendeni në heshtjen më të plotë. E kuptoni se ç’do të thotë? Do të thotë se nuk kërkoni, nuk doni, nuk shkoni në kërkim të diçkaje; nuk ekziston absolutisht një qendër. Atëherë ekziston dashuria.

“Një shkrim i shkëputur nga “Liri nga e njohura”, autori Jiddu Krishnamurti, shkrimtar dhe orator i teorive filozofike spiritualiste, revolucionit psikologjik, natyrës se mendjes, të menduarit, marrëdhëniet e njeriut duke sjellë ndryshime pozitive në shoqëri. Thekson nevojën për një revolucion në psikologjinë e çdo njeriu dhe thekson se revolucion i tillë nuk mund të jetë shkaktuar nga ndonjë entitet i jashtëm, qoftë ajo fetare, politike apo sociale, por nga vetë energjia e brendshme e njeriut.

“Nje shkrim i shkeputur nga “Liri nga e njohura”, autori Jiddu Krishnamurti, shkrimtar dhe orator i teorive filozofike spiritualiste, revolucionit psikologjik, natyrës se mendjes, të menduarit, marrëdhëniet e njeriut duke sjellë ndryshime pozitive në shoqëri.  Thekson nevojën për një revolucion në psikologjinë e çdo njeriu dhe thekson se revolucion i tillë nuk mund të jetë shkaktuar nga ndonjë entitet i jashtëm, qoftë ajo fetare, politike apo sociale, por nga vete energjia e brendshme e njeriut. “




7.2.16

Ylli më i madh i të gjitha kohërave të filmit pa zë, i cili ka vdekur në dekadën e nëntë të jetë së tij, ka lënë pas vetes një krijimtari të jashtëzakonshme filmash.

https://sq.wikipedia.org/wiki/Charlie_Chaplin




Profili legjendar që e karakterizoi atë gjatë tërë krijimtarisë tij, përpos këtij bagazhi kinematgorafik, pas vetes ka lënë edhe njëmbëdhjetë fëmijë nga katër gra të ndryshme me të cilat kishte bashkëjetuar.
Edhe sot, pothuajse kater dekada pas vdekjes karakteri i personazheve te Charlie Chaplin jeton në memoaret e miliona aderuesëve në mbarë botën.












https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/transcoded/0/03/Charlie_Chaplin%2C_The_Bond%2C_1918.ogg/Charlie_Chaplin%2C_The_Bond%2C_1918.ogg.360p.webm

Heroi legjendar i filmave pa zë ka magjepsë për dekada me radhë audiencën e gjërë, duke e bërë atë të qeshet me lot, por njëkohësisht duke e tronditur e skandalizuar skajshmërisht jetën e tij private.





















Se ishte njeriu i duhur, për më shumë aktori i duhur i kohës në të cilën jetoi, flasin edhe fotot e mëposhtme, kur ishte një djalosh capkën i ri!


Se ishte nje gjentëlmen i vërtetë në rininë e tij, as që diskutohet!..
.

3.2.16

(Pjesë nga libri)

Dr.John Hegelin: Kur shohim përreth nesh, madje edhe trupin tonë, ajo që shohim është maja e ajsbergut. 
Bob Proctor: Mendo për këtë një çast.Shikoje dorën tënde.Ajo duket e fortë, por në të vërtetë nuk është e tillë.Nëse do ta vije nën një mikroskop të përshtatshëm, do të shihje një mase energjie që dridhet.John Assaraf: Gjithçka është bërë nga e njëjta substancë, qoftë dora jote, oqeani apo edhe një yll.Dr.Ben  Johnson: Gjithçka është energji dhe më lejo të të ndihmoj ta kuptosh paksa këtë.Kemi Universin, galaktikën tonë, planetin tonë dhe pastaj janë individët;dhe brenda këtij grupi janë sistemet e organeve, qelizat, molekulat dhe pastaj atomet.Dhe më pas është energjia.Pra, nivelet për të cilat mund të mendosh janë të shumta, por në Univers gjithçka është energji.

Nga: Rhonda Byrne



Kur zbulova Sekretin, doja të dija opinionet e shkencës dhe të fizikës për sa i përket kësaj njohjeje.Ajo çka zbulova ishte absolutisht mahnitëse.Një prej gjërave më entuziazmuese të të jetuarit në këtë kohë është që zbulimet e fizikës së kuanteve dhe shkencës së re janë në harmoni të plotë me mësimet e Sekretit dhe me ato që mësuesit e mëdhenj kanë ditur gjatë gjithë rrjedhës së historisë.
Në shkollë nuk kam studiuar asnjëherë shkencë apo fizikë, por prapseprapë, kur lexoja libra të ndërlikuar mbi fizikën e kuanteve, i kuptoja në mënyrë të përsosur, sepse doja ti kuptoja.Studimi i fizikës së Kuanteve më ka ndihmuar ta kuptoj më në thellësi Sekretin, në një këndvështrim energjitik.Bindja e shumë njerëzve përforcohet kur ata shohin ndërsjellshmërinë perfekte mes njohjes së Sekretit dhe teorive të shkencës së re.

Më lejo të shpjegoj se si ti je kulla më e fuqishme e transmetimit në Univers.Thënë me fjalë të thjeshta, gjithë energjia dridhet në një frekuencë.Duke qenë energji, edhe ti dridhesh në një frekuencë që përcaktohet nga ajo çka ti mendon dhe ndien.Të gjitha gjërat që do, janë të bëra nga energjia.Edhe ato dridhen.Gjithçka është energji.
Këtu hyn faktori ‘’ suprizë’’.Kur mendon për atë që do dhe e emeton këtë frekuencë, bën që energjia e asaj çfarë dëshiron të dridhet në atë frekuencë dhe e tërheq drejt Teje!Kur përqendrohesh në atë që dëshiron, ndryshon dridhjen e atomeve të asaj gjëje dhe bën të dridhet drej Teje.Ti je kulla më e fuqishme e transmetimit në Univers, sepse të është dhënë fuqia për ta përqendruar energjinë tënde nëpërmjet mendimeve të tua dhe të ndryshosh dridhjet e gjërave në të cilat je përqendruar, që më pas i tërheq magnetikisht drejt vetes.

Kur i mendon dhe i ndien gjërat e mira që dëshiron, je futur menjëherë në atë frekuencë, e cila më pas bën që të dridhet drejt teje energjia e tyre dhe ato shfaqen në jetën tënde.Ligji i tërheqjes thotë se të ngjashmit të tërheqin të ngjashmit.Ti je një magnet energjie, ndaj dhe energjetizon elektrikisht gjithçka drejt teje, e energjetizon elektrikisht veten drejt gjërave që dëshiron.Qeniet njerëzore e administrojnë energjinë e tyre magnetizuese, sepse askush jashtë tyre nuk mund të mendojë ose të ndiejë për ta; dhe janë mendimet dhe ndjenjat ato që krijojnë frekuencat tona.
Rhonda Byrne

Nga ç`do këndvështrim që ta shohësh, rezultati është gjithmonë i njëjti.Ne jemi Një.Jemi të gjithë të lidhur dhe jemi pjesë e Fushës Energjitike Unike, e Mendjes Supreme Unike, e Vetëdijes Unike ose e Burimit Krijues Unik.Quaje si të duash, por jemi të gjithë Një.
Rhonda Byrne

Nëse tani mendon për ligjin e tërheqjes, i vetëdijshëm që të gjithë ne jemi Një, do të shohësh perfeksionin absolute.
Rhonda Byrne

Do të kuptosh pse mendimet e tua negative për dikë tjetër rikthehen që të dëmtojn vetëm Ty.Jemi Një! Nuk mund të pësosh dëme nëse nuk i thërret ato duke emetuar mendime dhe ndjenja negative.Të është dhënë vullnet i lirë që të zgjedhësh, por kur ushqen mendime negative dhe ke ndjenja negative, e ndan veten nga e Mira Unike dhe Absolute.Mendo për emocionet negative që ekzistojnë dhe do të zbulosh se secili prej tyre bazohet te frika.Këto emocione lindin nga mendime ndarjeje dhe nga të shikuarit e vetes si të ndarë nga të tjerët.
Rhonda Byrne
Konkurrenca është një shembull i ndarjes.Së pari, mendimet e tua mbi konkurrencën vijnë nga një mentalitet mungese, sepse është sikur po thua që ka rezerva  të kufizuara.Po thua që nuk ka mjaftueshëm për të gjithë, ndaj duhet të bëjmë konkurrencë e të luftojmë për të marrë gjëra.Kur bën konkurrencë, nuk mund të fitosh kurrë, edhe nëse mendon se ke dale i fituar.Në bazë të ligjit të tërheqjes, kur je në konkurrencë tërheq shumë njerëz e rrethana që hyjnë në konkurrencë me  Ty në çdo aspekt të jetës tënde dhe në fund humbet.Jemi të gjithë Një, prandaj kur hyn në konkurrencë, hyn me veten Tënde.Duhet ta heqësh konkurrencën nga mendja dhe ta bësh këtë të fundit krijuese.Përqendrohu tek ëndrrat e tua, të vizionet e tua dhe hiqe konkurrencën nga jeta jote.
Rhonda Byrne
Universi është rezerva Universale dhe furnizuesi i gjithçkaje.Çdo gjë që vjen nga Universi dhe transportohet tek ti nga ligji i tërheqjes nëpërmjet njerëzve, rrethanave dhe ngjarjeve.Konsideroje ligjin e tërheqjes si ligjin e furnizimeve.Është ligji që të lejon të tërheqësh nga rezervat e pafundme.Kur emeton frekuencën e përkryer të asaj që dëshiron, do të tërheqësh njerëzit, rrethanat dhe ngjarjet e përkryera!
Rhonda Byrne
Nuk janë njerëzit ata që të japin gjërat që dëshiron.Nëse i përmbahesh kësaj bindjeje të rreme, do të përjetosh mungesa, sepse e sheh botën e jashtme dhe njerëzit si rezerva.Rezervat e vërteta janë fusha e padukshme, nëse ti e quan atë Univers, Mendja Supreme, Zoti, Inteligjenca Infinite apo çfarëdo tjetër.Sa herë që merr diçka, kujto që e ke tërhequr nëpërmjet ligjit të tërheqjes, duke qenë në frekuencë dhe në harmoni me Rezervën Universale.Inteligjenca Universale, që përhap gjithçka, ka vënë në lëvizje njerëz, rrethana dhe ngjarje, me qëllim që të ta japë ty atë gjë, sepse kështu funksionon ligji.
Rhonda Byrne
Shumë njerëz ndihen sikur janë viktima në jetë dhe shpesh ua hedhin fajin ngjarjeve të kaluara, ndoshta ngaqë janë rritur me një prind abuziv apo në një familje jofunksionale, prandaj papritmas na rezulton që ti nuk je dhe aq unik.
Prindërit e mi ishin të alkoolizuar.Im atë abuzonte me mua.Ime më u divorcua me të kur unë isha gjashtë vjeç… Dua të them, kjo është pothuajse historia e kujtdo në një formë a tjetër.Pyetja shtrohet: çfarë do të bëj tani? Çfarë zgjedh tani?Sepse duhet të përqendrohesh te kjo ose tek ajo që do.Dhe kur njerëzit fillojnë të përqendrohen tek ajo që duan, ajo që duan nuk ikën, ndërkohë që pjesa që duan zgjerohet dhe tjetra zhduket.
Jack Canfield

‘’Një person që e përqendron mendjen në anën e errët të jetës, që i përjeton herë pas here fatkeqësitë dhe zhgënjimet e së shkuarës, praktikisht lutet për fatkeqësi dhe zhgënjime të ngjashme në të ardhmen.Nëse në të ardhmen tënde nuk do të shohësh gjë tjetër vecse fat të keq, ti po lutesh për një fat të tillë dhe me siguri një fat të tillë do të kesh.’’
Prentice Mulford

Nëse e sheh jetën tënde në retrospektivë dhe përqendrohesh të vështirësitë e së shkuarës, jë duke tërhequr më shumë rrethana të vështira drejt Teje.Çlirohu prej saj, pavarësisht se çfarë është.Bëje për veten.Nëse vazhdon t`i mbash mëri ose të fajësosh dikë për diçka në të shkuarën, je duke i bërë dëm vetëm Vetes.Je i vetmi që mund të krijosh jetën që meriton.Kur të përqendrohesh qëllimisht në atë që do, kur të fillosh të emetosh ndjesi të mira, ligji i tërheqjes do të të përgjigjet.Të duhet vetëm të fillosh;dhe duke e bërë këtë, do t`i hapësh rrugë të lirë magjisë.
Rhonda Byrne

Ti je projektuesi i fatit tënd.Ti je autori.Je ti ai që e shkruan historinë.Stilolapsi është në dorën tënde dhe rezultati është ajoçka zgjedh ti.
Lisa Nichols

E bukura e ligjit të tërheqjes është se mund të fillosh aty ku je, mund të fillosh të formulosh ‘’mendime të vërteta’’ dhe të krijosh brenda vetes një ton harmonie dhe lumturie.Atëherë ligji do të fillojë t`i përgjigjet gjithë kësaj.
Michael Bernard Beckwith

Ndërkaq ti fillon të kesh bindje të ndryshme, si për shembull: ‘’Në Univers ka më se mjaftueshëm.’’ Ose: ‘’Nuk po plakem, po rinohem.’’ Mund ta krijojmë si ta duam, duke përdorur ligjin e tërheqjes.
Dr.Joe Vitale

Dhe mund të çlirohesh nga modelet e trashëguara, kodet kulturore apo bindjet shoqërore dhe të provosh një herë e mirë se fuqia që gjendet brenda teje është më e madhe se ajo që gjendet brenda botës.
Michael Bernard Beckwith

Ti mund të mendosh: ‘’E po, është shumë bukur, por nuk e bëj dot’’.Ose: ‘’Ajo nuk do të më lërë ta bëj!’’ ‘’Ai nuk do të më lërë kurrë ta bëj’’. ‘’Nuk jam aq i fortë për ta bërë.’’ ‘’Nuk jam aq i pasur për ta bërë.’’ ‘’Nuk jam, nuk jam, nuk jam….’’
Çdo  ‘’ nuk jam’’ është një krijim!
Dr.Fred Alan  Wolf

Është ide e mirë të bëhesh i vetëdijshëm, kur thua ‘’ nuk jam’’ dhe të mendosh se çfarë krijon kur e thua.Ky mësim i fuqishëm i dr.Wolf-it është dokumentuar edhe nga të gjithë mësuesit e mëdhenj, të cilët, ashtu si ai, e dinin fuqinë e fjalëve unë jam.Kur thua ‘’unë jam’’, fjalët që pasojnë tërheqin krijimin me një forcë të madhe, sepse ti po pohon që ky është fakt i kryer.Po e miraton me siguri.Prandaj, menjëherë pasi thua: ‘’Unë jam i lodhur, jam trokë, jam i sëmurë, jam vonë, jam mbipeshë, jam plak,’’ Xhindi thotë: ‘’ Dëshirat e tua janë urdhra për mua’’.
Rhonda Byrne

Duke e ditur këtë, a nuk do të ishte ide e mirë të filloje t`i përdorje në favorin tënd dy fjalët  më të fuqishme: UNË JAM? Si thua? ‘’UNË JAM duke marrë çdo gjë të mirë.UNË JAM i lumtur.UNË JAM i pasur.UNË JAM dashuria.UNË JAM gjithmonë në kohë.UNË JAM rinia e përjetshme.UNË JAM plot energji çdo ditë.’’
Rhonda Byrne

Pohimi është ky: ‘’UNË JAM i plotë, i përkryer, i fortë, i fuqishëm, i dashur, i harmonishëm dhe i lumtur.’’
Rhonda Byrne

Nëse kjo të jep përshtypjen se duhet të punosh shumë për ta nxjerrë atë nga e padukshmja në të dukshmen, provo këtë mënyrë të shkurtër:shikoje atë që dëshiron si të ishte fakt absolute.Kjo do të bëjë që ajo që ti dëshiron të realizohet me shpejtësinë e dritës.Në çastin që kërkon, objekti i dëshirave të tua është fakt në fushën shpirtërore Universale dhe ajo fushë është gjithçka që ekziston.Kur perception diçka në mendjen tënde, dije që bëhet fjalë për një fakt dhe që do të realizohet pa dyshim.
Rhonda Byrne

‘’Nuk ka limite se çfarë mund të bëjë ky ligj për ty;guxo të besosh në idealin tënd;mendoje idealin tënd si një fakt tashmë të kryer.’’
Charles Haanel

‘’Si të mendosh që mund ta bësh, ashtu edhe që s`mundesh, në të dyja rastet ke të drejtë.’’
Henry Ford (1863 – 1947)

Nuk ka asnjë dërrasë të zezë në qiell,në të cilën Zoti të ketë shkruar qëllimin dhe misionin tënd në jetë.Nuk ka asnjë dërrasë të zezë në qiell, që të thotë: ‘’Neale Donald Walsch.Një djalë simpatik, i cili ka jetuar në pjesën e parë të shekullit të njëzetenjë, i cili….’’Pastaj një hapësirë bosh.Gjithçka që më duhet për të kuptuar se çfarë bëj këtu, pse jam këtu, është ta gjej atë dërrasë të zezë e të mbuloj e të zbuloj çfarë ka Zoti në mendje për mua.Por dërrasa e zezë nuk ekziston.
Pra, qëllimin tënd e përcakton ti vetë.Misioni yt është misioni që i jep ti vetes.Jeta jote do të jetë si ta krijosh ti dhe askush nuk do ta gjykojë as tani dhe as kurrë.
Je i detyruar ta mbushësh dërrasën e zezë të jetës tënde me gjithçka që dëshiron.Nëse e ke mbushur me plaçka të së shkuarës, fshije.Elimino gjithçka nga e shkuara që nuk të shërben, ji mirënjohës që të ka sjellë në këtë vend tani dhe në një fillim të ri.Ke një dërrasë të pastër dhe mund t`ia nisësh nga e para – këtu, në këtë çast.Gjej gëzimin tënd dhe jetoje!
Neale Donald Walsch

Sekreti është brenda teje.Sa më shumë ta përdorësh fuqinë që gjendet brenda teje, aq më shumë do ta tërheqësh.Do të arrish në një pikë ku nuk do të kesh më nevojë të praktikosh, sepse ti vetë do të Jesh fuqia, perfeksioni, mençuria, inteligjenca, dashuria dhe gëzimi
Rhonda Byrne

Toka rrotullohet rreth orbitës së saj për Ty.Oqeanet ngrihen dhe ulen për Ty.Zogjtë këndojnë për Ty.Dielli lind dhe perëndon për Ty.Yjet dalin për Ty.Gjithçka është për Ty, çdo që e bukur që sheh, çdo përvojë e mrekullueshme që përjeton.Hidh një sy përreth.Asgjë nga ato që të rrethojnë, nuk mund të ekzistojnë pa Ty.Pavarësisht se çfarë ke menduar se ke qenë, tani e di të Vërtetën se kush je Realisht.Je padroni i Universit.Je trashgimtari i mbretërisë.Je perfeksioni i Jetës.Dhe tani e di Sekretin
Gëzimi qoftë me ty.
Rhonda Byrne

‘’Sekreti është përgjigja mbi gjithçka që ka qenë, gjithçka që është dhe gjithçka që do të jetë.”
Ralph Emerson

Duhet ta gjesh dërrasën e zezë të jetës tënde me të gjitha gjërat që ti dëshiron.
Rhonda Byrne

Gjëja e vetme që duhet të bësh është të ndihesh mirë tani.
Rhonda Byrne

Sa më shumë të përdorësh fuqinë që gjendet  brenda teje, aq më shumë do ta tërheqësh atë.
 Rhonda Byrne

Koha për të pranuar madhështinë tënde është tani.
Rhonda Byrne

Jemi në mes të një epoke të lavdishme.Nëse i mënjanojmë mendimet kufizuese, do të përjetojmë madhështinë e vërtetë të njerëzimit në çdo fushë krijimi.
Rhonda Byrne

Bëj çfarë të pëlqen.Nëse nuk e di çfarë të sjell gëzim, bëj pyetjen: ‘’Cfarë më sjell gëzim?’’ Dhe ndërsa i përkushtohesh gëzimit tënd, do të tërheqësh një ortek gjërash të gëzueshme për faktin e thjeshtë që ti rrezaton gëzim.
Rhonda Byrne

Tani që ke mësuar Sekretin, varet nga ti se çfarë do të bësh me të.Çfarëdo të zgjedhësh, është e drejtë.Fuqia është e gjitha e jotja.
Rhonda Byrne

9.5.15


Ndonese Xhorxh Oruell (George Orwell) ka shkruar vetëm gjashtë romane, vepra e tij i ka dhënë një vend të merituar në majë të listave të shkrimtarëve më të mirë. Ndikimi i tij është i gjithanshëm dhe zotësia e pedanteria e tij eshte për t’u pasur zili në krijimin e frazave të mendimeve provokuese, e cila e ka bërë veprën e tij nga më të trajtuarat e permendurat në botë.

Ca fragmente nga Orwell:
* “… mund të marrësh çdo gjë në këtë botë nëse në mënyrë të sinqertë nuk e do atë. (Mbaje Aspidistrën duke Fluturuar Keep The Aspidistra Flying)
* “Ne nuk është se thjeshtë i shkatërrojmë armiqtë tanë; ne i ndryshojmë ata”. (1984)
* “Bukuria është e pakuptimtë derisa ajo të ndahet me të tjerët”.
("Ditët Burmeze" - "Burmese Days")
* “Varfëria është era e keqe shpirtërore”.
("Mbaje Aspidistrën duke Fluturuar" - "Keep The Aspidistra Flying")
* “… qëllimi i nisjes së luftës është gjithmonë të arrish në një pozicion më të mirë nga i cili do të nisësh një luftë tjetër”. (1984)
* “Gjurma dalluese e një njeriu është dora, instrumenti me të cilën ai bën të gjitha të pabërat”. ("Ferma e Kafshëve")
“Zilia është një gjë e tmerrshme. Është ndryshe nga të gjitha llojet e tjera të vuajtjes për shkak se nuk ka maksim për të, nuk ka ngritje në tragjedi. Ajo është më shumë sesa thjesht e dhimbshme - është e neveritshme”.
("Ditët Burmeze" - "Burmese Days")

7.5.15

Kur na ndajne vetem 10 dite para gjysmefinales se pare te "Eurosong 2015", kënga e saj “I’m Alive” po konsiderohet si këngë pretendente sivjet për ta fituar Eurosongun. Ky tashmë nuk është sekret.
Për Elhaidën po shkruajnë pothuajse të gjitha mediat europiane, ashtu sikurse ka shkruar dje e famshmja 'Mirror', ku 54% e lexuesve mendojnë që Britania duhet t’i jap 12 pikeshin Shqipërisë.
Ky konstatim ka dale pas nje ankete te realizuar nga prestigjiozja britanike e cila ka bërë edhe një anketë ku ka pyetur lexuesit e saj se sa pikë do t’ia jepnin Shqipërisë dhe aty shihet se rreth 54.5 për qind e të anketuarve janë që Britania t’ia jep 12 pikë Shqipërisë.
Deri me tani paraqitja më e mirë e Shqipërisë në këtë garë ishte ajo e Rona Nishliut me këngën 'Suus' që arriti në vendin e pestë por sivjet pritjet janë më të mëdha për Shqipërinë.
Kjo për shkak se Shqipëria prezantohet me një këngëtare që tashmë është emër i njohur në gjysmën e Europës, Elhaida Dani. Kengetarja me origjine nga Shkodra ka edhe nje adut ne te fuqishem ne dore. Ajo gezon respektin dhe admirimin e audiences italiane ku vite me pare ishte perzgjedhur "zëri më i mirë" i Italisë.
Fituese e edicionit të vitit 2013 të "The Voice of Italy", ajo tashmë ka në supe edhe fitore të shumë festivaleve dhe garave në këngë, kështu që nuk do të kënaqet me një humbje në Eurovision 2015.
Elhaida është një zë i fuqishëm në këtë garë, edhe nëse kënga e saj nuk është aq argëtuese ka një gjë që bën të drithërohet publiku.
Lirikisht, nuk mund të themi se është një botë e ndriçuar, por vokalisht, Elhaida fluturon në një rang të lart dhe bën që kjo këngë do të jetë konkurrente serioze, shkruan 'Mirror.GE'/Kult-Info/Xh.V.

2.5.15

Në Mitingun ndërkombëtar të Atletikës që është mbajtur në Bari të Malit të Zi, atletët e KA "Rogana" nga Dardana kanë shënuar rezultate impresive duke ngadhënjyer në dy disciplina dhe duke shënuar rezultatet e dyta në dy disciplina tjera. 
Në disciplinën 400 m, atleti Astrit Kryeziu ka zënë  vendin e parë kohë 48 :76, ndërsa në të njejtën disciplinë por në konkurrencën e femrave, atletja Viona Kryeziu poashtu ka ngadhënjyer me kohe 55: 38.

Musa Hajdari ia ka dalë të përshkoj i dyti finishin e garës në disciplinën e shtigjeve të mesme (1500 m.) me kohë 3 :48 :73,  kurse Granit Kryeziu poashtu doli i dyti në disciplinë800 m. me kohë impresive 1: 54 : 41. 
Po në këtë disciplinë (800 m.) atleti tjeter nga "KA Rogana", Kreshnik Baxhuku ia ka dalë ta përshkoj me kohë 1:58:08 për t'u renditur i pesti në plasmanin përfundimtar të garës. 

Vlenë të theksohet se atletia Vijona Kryeziu ka arritur normën evropiane për juniore të vjetra në discplinen 400m. Me këtë rezultat ajo madje ia ka dalë të thyejë rekordin shtetërorë (56:82) të cilin e mbante vet./Kult-Info/Xh.V./

Në orën 02:00 të mëngjesit të hershëm të ditës së diel do të përballen Many Pacquiao dhe Floyd Mayweather që konsiderohet pa asnjë dyshim si dueli më i madh i shekullit XXI.

Ka arsye të shumta që kjo ndeshje të quhet si më e madhja e shekullit, bazuar në shumat marramendëse që janë ekskluzivitet i këtij meqi historik. Edhe ai që do ta humb duelin do fitojë para të majme, por gjithsesi të dy boksierët kërkojnë fronin. 
”Zoti më ka krijuar vetëm për të qenë kampion”. Me këto fjalë ka filluar deklaratën e tij boksieri filipinas Pacquiao. - "Ky është dueli i shekullit dhe unë jam i gatshëm ta fitoj atë”, u shpreh Mayweather. 
Bastet favorizojnë amerikanin Mayweather, duke ditur se nga 47 duele në boksin profesionist nuk ka asnjë humbje, për ndryshim nga kundërshtari i tij që në 57 duele ka 5 humbje dhe 2 barazime. 
Las Vegas do jetë qendra e vëmendjes ndërkombëtare përkitazi me duelin më të shtrenjtë të shekullit. 
Sipas analistëve, fakt me rëndësi do jetë gjatësia e duarve të Mayweather, pasi amerikani arrin që të zgjasë duart pesë herë më shumë se sa filipinasi i zhdërvjelltë. Ai ka përfituar 300 milionë euro më shumë se Pacquiao në vitin 2014 dhe është dukshëm favorit në këtë duel. Ky duel historik, shprehur me 'gjuhen matematike' supozohet te arrijë shume astronomike si asnjehere me pare, plotë 300 milionë dollarë./Kult-Info/Xh.V./

6.10.14

#‎Perzgjedhje‬: Dy nga dhjete poezite me te famshme (Jo domosdoshmerisht me te mira) boterore.

*
Hajnrih Hajne
Helena
Më je betuar deri në varr,
Me magjinë tënde më ke folur
Se do më duash tërë zjarr,
Po prapë mbetem i pangopur.
Gojën, te fytyra ime e vere,
Fryma jonë s'ka të sosur
Shpirtin tënd, do ta pi krejt,
Të vdekshmit janë të pangopur.

*
Jorgo Seferis
Gjendja shpirtërore e një dite
Gjendja shpirtërore e një dite, që përjetuam
Dhjetë vite më parë në një vend të huaj
Shpirti i shpenguar, i një çasti të lashtë që
Flatrat hapi dhe iku si një engjëll i Zotit,
Zëri i një gruaje të harruar, me shumë
Shqetësim dhe mundim,
Një fund pa ngushëllim, janë sfondi
i mermertë që solli, dikur shtatori
Shtëpi të reja klinikash me pluhur sëmundjesh
Ekstantemike dritare në dyqane arkivolesh.
A mund ta kuptojë dikush, vuajtjen shpirtërore
Të një farmacisti në shërbimin e natës?
Dhoma rrëmujë, kuadratet e dritareve,
Dyert të hapura si varre, si gojë egërsirash.
Një burrë i lodhur nxjerr letrat e bixhozit
Me yjet bisedon, vështron dhe kërkon.
Shqetësohet: nëse te dera të trokasin, kush do ta
Hapë atë? Nëse hap një libër kë do të kërkojë
Në të? Nëse hap shpirtin, kush do ta njohë?
Hallka të një zinxhiri.
Ku është dashuria, që me një të goditur e
Ndan kohën me dysh dhe e saldon prapë?
Fjalë vetëm dhe gjeste. Një monolog monoton
Para pasqyrës, poshtë një rrudhe qëndron.
Si një pikë bojë shkrimi mbi shami, përpihet
Mërzia dhe rri.
Të gjithë në këtë anije kanë vdekur, po ajo
Ecën në rrugën që filloi, kur nga porti u nis.
Si janë rritur thonjtë e kapitenit... dhe oficeri
Që tre dashnore ka në çdo port i praruar...
Deti dallgëzon ngadalë, valët dhe direkët
Mbushen me krenari, dita bëhet më e butë.
Befas shkëlqejnë tre delfinë në të zi,
një Sirenë buze deti,
një detar i harruar shtyn anijen mënjanë,
duke e lëvizur në çdo anë.

Kjo bisedë mes Albert Einstein dhe Rabidranat Tagora është zhvilluar me 14 qershor te vitit 1930 në shtëpinë e Einsteinit në Kaputh, në rrethinat e Berlinit dhe fillimisht është botuar në “The Religion of Man”, Londër.
TAGORA: Sot po bisedoja me dr. Mendel ne lidhje me zbulimet e reja ne matematikë sipas të cilave, në boten e madhësive pambarimisht të vogla sjellja e atomeve i bindet rastësis. Me sa duket drama e egzistencës nuk është aspak e paracaktuar në karakter.
EINSHTEIN: Faktet që e bëjnë shkencën të tentoj ndaj kësaj pikëpamje nuk do të thot t’i lëmë lamtumirën parimit të shkakësisë.
TAGORA: Ndoshta jo, megjithatë duket sikur ideja e shkakësisë nuk është në grimcat elementare por që disa forca të tjera ndërtojnë me këto grimca një gjithësi të organizuar
EINSHTEIN: Duhet përpjekur të kuptohet rregulli në një plan më të lartë. Rregulli është atje ku elementet e mëdha kombinohen dhe drejtojnë egzistencën, por në grimca shumë të vogla, ky rregull nuk është i përceptueshëm.
TAGORA: Kështu pra dualiteti është në thelb të egzistencës, d.m.th është kontradikta e impulsit të lirë dhe vullnetit drejtues që realizon një skemë të rregullt të sendeve.
EINSTEIN:. Fizika moderne nuk do t’i quante që janë kontradiktore. Retë kur shihen nga larg duken si një objekt i vetëm, por kur i vrojton nga afër ato shfaqen si një grumbull i c’rregullt pikash uji.
TAGORA: Unë i gjej kësaj një paralele në psikologjinë njerëzore. Pasionet dhe dëshirat tona janë të c’rregullta, por karakteri ynë i nënshtron këto elemente në një të tërë të harmonishme. A ka dicka të ngjashme me këtë në botën fizike? A nuk janë grimcat e vogla rebele, dinamike, me një impuls individual? Dhe a ka nje parim në botën fizike që i nenshtron ato duke i vendosur nën një organizim të rregullt?
EINSTEIN: Edhe vet grimcat elementare nuk janë pa një rregull statistikor, grimcat e radiumit do të ruajnë një rregull specifik të tyre, tani dhe përgjithmon në të ardhmen, ashtu sic ka qenë vazhdimisht deri më sot. Ka pra nje rregull statistikor për grimcat elementare.
TAGORA: Perndryshe drama e egzistencës do të ishte mjaft e paqellimtë. Është harmonia e vazhdueshme e rastësis dhe përcaktueshmëris e cila e bën atë përjetësisht të re dhe jetësore.
EINSTEIN: Unë besoj se cfardo që bëhet me ne, ose bëjmë ne, ka shkakësinë e vet. Sidoqoftë, është gjë e mirë që ne nuk e përceptojmë dot.
TAGORA: Gjitashtu ka një elasticitet në veprimet njerëzore, një lloj lirie në rende të ulta që është për të shprehur personalitetin tonë. Është dicka e ngjashme me sistemin muzikor ne Indi, i cili nuk është aq i ngurt sa c’është ne muzikën perëndimore. Kompozitorët tanë japin një linjë të përcaktuar muzikore, një sistem melodik dhe arranzhim ritmik ku ekzekutuesi i saj, brenda disa kufinjëve mund të improvizojë mbi të. Ai duhet të ndjek me besnikëri pjesën muzikore, por edhe të jap shprehje spontane të ndjeshmërisë së tij muzikore sipas disa rregullave të paracaktuara. Ne admirojmë kompozitorin për talentin e tij në krijimin e bazës dhe superstrukturës së melodisë, por ndërkaq presim nga interpretuesi të shprehë aftësitë e tij duke krijuar variacione me zbukurime melodike. Në krijime ne ndjekim ligjin themelor të ekzistencës, por nëse lejojmë edhe një shmangie nga ai, atëhere kemi një liri të mjaftueshme brenda kufinjëve të personalitetit tonë për shprehjen më të plotë të vetëvetes.
EINSTEIN: Kjo është e mundur vetëm kur ka një traditë muzikore të fuqishme që mund të orientojë njerëzit. Në Europë muzika ka shkuar tepër larg nga arti e ndjeshmëria popullore dhe është bërë si një lloj arti i fshehtë me konvencionet e traditat e saj.
TAGORA: Duhet të jesh absolutisht i bindur ndaj kësaj muzike kaq te komplikuar. Në Indi masa e lirisë së këngëtarit është në personalitetit e tij krijues. Ai mund të interpretojë këngën e kompozitorit në mënyrën e tij/saj nëse ka fuqinë krijuese të afirmoj vetëveten në interpretimin e ligjit të përgjithshëm të melodisë që i është besuar.
EINSTEIN: Kërkohet një nivel shumë i lartë artistik për të realizuar plotësisht ideneë e madhe të muzikës origjinale, kështu që mund të bëhen edhe variacione mbi të.Tek ne variacionet shpesh janë të paravendosura.
TAGORA: Nëse në sjelljen tonë ndjekim ligjin e virtytit, atëher do të kemi një liri reale për shprehjen e vetëvetes. Vërtet është parimi i sjelljes, por karakteri që e bënë atë të vërtetë dhe individual është në krijimin tonë. Në muzikën tonë ka nje dualitet të lirisë dhe rregullit të paracaktuar.
EINSTEIN: Po fjalët e këngës a janë gjithashtu të lira? Dua të them a është i lire këngëtari të shtojë fjalë të tij në tekstin e këngës që këndon?
TAGORA: Po. Në Bengal kemi një lloj kënge – kirtan e quajmë, e cila i jep liri këngëtarit të ndërfus komente ndërmjetëse, fraza që nuk janë në këngën origjinale. Kjo shkakton entusiazëm të madh sepse dëgjuesit janë vazhdimisht të emocionuar nga sentimente spontane të mrekullueshme, të bera nga këngëtari.
EINSTEIN: A është metrika tepër strikte?
TAGORA: Po, krejt. Nuk mund të kalohen kufinjtë e vjershërimit: këngëtari në gjithë variacionet e tij duhet të mbaj ritmin dhe kohën të cilat janë të fiksuara. Në muzikën europiane ju keni një liri të krahasueshme për kohën, por jo për melodinë.
EINSTEIN: Mund të ekzekutohet muzika indiane pa fjalë? Mund te kuptohet një këngë pa fjalë?
TAGORA: Po, ne kemi këngë me fjalë të pakuptimta, tinguj që thjesht ndihmojnë në mbajtjen e notave. Në Indinë Veriore, muzika është një art i pavarur, jo nje interpretim i fjaleve dhe mendimeve si në Bengal. Muzika është shumë e përpunuar dhe sugjestive dhe është një botë e tërë në vetë melodinë.
EINSTEIN: Nuk është polifonike?
TAGORA: Instrumentet përdoren, por jo për harmoninë, vetëm për të mbajtur kohën dhe për të shtuar volumin e thellësinë. A ka vuajtur melodia në muzikën tuaj nga imponimi i harmonise?
EINSTEIN: Ndodhë nganjëher që vuan vërtetë tepër. Nganjëhere harmonia gëlltitë edhe vet melodinë.
TAGORA: Melodia dhe harmonia janë si linjat dhe ngjyrat në pikturë. Një vizatim mund të jetë i mrekullueshëm ndërkohë që duke i shtuar edhe ngjyrat mund të bëhet i vaget dhe humbet forcën. Por ngjyra në kombinim me linjat krijon piktura të mëdha sa kohë që nuk c’vlerëson apo shkatërron vlerën e vizatimit.
EINSTEIN: Është një krahasim i bukur; vizatimi është gjithashtu shumë më i vjetër se ngjyra. Duket se melodia juaj është shumë më e pasur në strukturë se e jona. Muzika japoneze gjithashtu duket e tillë.
TAGORA: është e vështirë të anlizosh efektin e muzikës së lindjes dhe të perendimit në mendjet tona. Unë jam shumë i prekur nga muzika perëndimore; ndjej që është e larte, e gjërë në strukturë dhe e madhe në kompozicion. Muzika jonë më prekë më thellë prej vokacionit të vet lirik themelor. Muzika europiane është epike në karakter, ka nje sfond të gjërë dhe është gotike në strukturë.
EINSTEIN: Është një pyetje qeë ne europianet nuk i pergjigjemi dot qartë: Ne jemi shumë të përdorur nga muzika jone. Ne duam të dimë nëse muzika jonë është një ndjenjë konvencionale apo fundamentale; nëse është natyrale të ndjesh konsonancën dhe disonancën apo një konvencion që ne e pranojmë.
TAGORA: S’di se si por piano me ngatërron. Violina më pëlqen shumë me tepër.
EINSTEIN: Do të ishte interesante të studëoheshin efektet e muzikës europiane në një indian që nuk e ka dëgjuar kurrë atë që nga c’ka qenë i ri.
TAGORA: Unë njëherë i kërkova një muzikanti anglez të më anlizonte disa pjesë të muzikës klasike dhe të më shpjegonte se cfarë elementesh e bëjnë të bukur një pjesë muzikore.
EINSTEIN: Vështiresia është se muzikën vërtetë të bukur, lindore apo perëndimore qoftë, nuk mund të anlizosh dot.
TAGORA: Po, dhe ajo cka e preke thellë dëgjuesin është dicka shumë personale për cdo individ.
EINSTEIN: E njëjta pasiguri mbetet rreth cdo gjëje themelore në përvojën tonë, në reagimin tonë ndaj artit, kudo qoftë, në Europe apo Azi. Bile edhe kjo lule e kuqe në tavolinë, mund të mos jetë e njejtë për ty dhe mua.
TAGORA: E megjithatë ështe i pranishem gjithmon një proces pajtimi mes tyre: shija individuale që tenton të përputhet me standartin e përgjithshëm… .
Përgatiti: InfoGLOBI/ Xh. V.